| 
				 W
				wyniku dziesięcioletnich badań wykopaliskowych ustalono: 
				 
				Ustalenia
				chronologiczne i kulturowe 
				
					Teren
					grodziska jest stanowiskiem wielokulturowym, był zasiedlony (z
					niewielkimi przerwami) od okresu mezolitu do czasów
					nowożytnych. Znaleziono duże ilości zabytków krzemiennych
					mezolitycznych i neolitycznych (narzędzi i odpadów
					produkcyjnych). Znajdowane są także nieliczne ułamki naczyń
					neolitycznych. Z okresu lateńskiego pochodzi brązowa zapinka do
					spinania szat. Także w okresie  wpływów rzymskich teren
					był zasiedlony, czego dowodem jest  fragment zapinki brązowej
					oraz paciorek z wielobarwnego szkła. Jednak z uwagi na fakt
					bardzo intensywnego wykorzystywania stanowiska w okresie
					wczesnośredniowiecznym (co bardzo zniszczyło wcześniejsze ślady
					człowieka - pozostały tylko zabytki leżące na złożu wtórnym,
					czyli przemieszczone we wczesnym średniowieczu) trudno z całą
					pewnością określić charakter wcześniejszego osadnictwa. 
					 
					W
					okresie wczesnośredniowiecznym zasiedlenie tego terenu
					poświadczone jest co najmniej od roku 915 (data
					dendrochronologiczna fragmentu drewna) i trwało aż do schyłku
					wczesnego średniowiecza. Jednak jego rozkwit przypada na
					pierwszą połowę wieku 10, później - skutkiem upadku
					znaczenia grodu stopniowo zamiera. Data początkowa
					zasiedlenia we wczesnym średniowieczu może jeszcze zostać
					przesunięta – gdyż posiadamy datowania
					dendrochronologiczne wskazujące na to iż początek nastąpił w
					latach 70-tych 9-go wieku, jednak jak dotąd nie znaleźliśmy
					czystych zespołów ceramiki z tego okresu. 
				 
				 
				Ustalenia
				dotyczące historii i roli grodu we wczesnym średniowieczu 
				Trudno
				na obecnym etapie określić dokładną historię rozwoju tego punktu
				obronnego. Jego ogromne rozmiary - jest to jeden z największych
				grodów państwa wczesnopiastowskiego - świadczą o znacznej
				roli jaką pełnił w I państwie piastowskim. Stanowił on na pewno
				istotny element sieci grodów umacniających jądro
				tworzącego się państwa. Wiadomo, że poza linią wałów
				widocznych do dziś w terenie, majdan przecinał dodatkowy wał
				(patrz hipotetyczną rekonstrukcję przebiegu wałów na str.
				głównej), zniwelowany już w okresie
				wczesnośredniowiecznym. Na temat tego wału posiadamy bardzo
				dokładne ustalenia chronologiczne (na podstawie badań
				dendrochronologicznych - czyli datowania zachowanego drewna). Wał
				ten był budowany w co najmniej trzech etapach z których
				środkowy datowany jest na rok 930 (to hipotetyczny rok urodzenia
				Mieszka I). Wał zewnętrzny (dużego grodu) był zbudowany w
				konstrukcji rusztowej, u podstawy solidnie umocniony konstrukcją
				hakową. Jak się wydaje (nie zakończono jeszcze tych badań)
				szerokość wału u jego podstawy wynosiła ok. 27 m. Wysokość jego
				we wczesnym średniowieczu musiała sięgać do 16 m. Do dziś, w
				najlepiej zachowanej partii wał ma wysokość w stosunku do
				obecnego dna fosy 9 m. Do jego zbudowania musiano użyć co
				najmniej 62000 m3 drewna
				- przede wszystkim dębu (co odpowiada ok. 3500000 szt. belek o
				średnicy 10 i długości 230 cm), oraz ok. 84000 m3
				ziemi, gliny i piasku. 
				 
				Do
				grodu prowadziły co najmniej 2 bramy (patrz hipotetyczną
				rekonstrukcję przebiegu wałów na str. głównej).
				Przy jednej z nich (wschodniej) rozpoczęliśmy wstępne badania. W
				ich wyniku znaleźliśmy prawdopodobnie pozostałości jakiejś
				budowli (wieży?) która przynajmniej w podwalinach była
				zbudowana z kamieni być może dodatkowo chroniła bramę grodu
				(bramy zawsze były słabszym punktem umocnień). Jednak badania na
				tym odcinku nie zostały zakończone i przedwczesne byłyby szersze
				dywagacje na ten temat. 
				Co do zabudowy wnętrza, do tej pory
				nie koncentrowaliśmy się na rozwiązaniu tego problemu. W tych
				miejscach gdzie badaliśmy majdan (przy okazji wyjaśniania innych
				problemów) wszędzie znajdowaliśmy ślady zabudowy. Do
				najciekawszych obiektów zaliczyć należy pozostałości
				wczesnośredniowiecznej kuźni, oraz (do tej pory zbadane
				częściowo) pozostałości budowli mieszkalnej w pobliżu bramy
				grodu. Wysoce prawdopodobne jest, iż duże budynki znajdowały się
				przy wale grodu, zaś na środku majdanu znajdowała się zabudowa
				przede wszystkim gospodarcza – pozostały po niej jedynie
				niewielkie jamy. 
				 
			 | 
			
				  
								 
				Konstrukcja
				podwalin wału 
			 |